Aquí estamos un ano mais para anunciar a celebración da Regata do Sepelo, que neste 2023 acada a súa décimo cuarta edición e forma parte da II Copa Mörling.
Xa case temos todo preparado para recibir en Portonovo as dornas chegadas das rías de Vigo, Pontevedra e Arousa.
Dende a etapa de Sanxenxo, do 25 de febreiro, non voltamos publicar información sobre a 9ª Regata Interclubes. O motivo: que na etapa de Beluso, celebrada o 11 de marzo, decidimos non participar polo mal tempo (exceso de mar e vento para a Surfeira), e a de Portonovo, programada para o 25 de marzo, foi suspendida pola organización debido ao mesmo motivo.
Pero este sábado retomamos a nosa participación na mesma en augas de Marín, concretamente entre a Escola Naval, Morrazán e Bueu. E desta vez as condicións do tempo foron idóneas, o cal permitiunos completar o percurso establecido en algo menos de tres horas.
Cunha tripulación conformada por David Pérez, Jose Manuel Prado e Víctor, por fin tivemos a oportunidade de disfrutar dunha boa navegación ao lado de embarcacións como o Cassandra (Javier Pazó, C.N. Portonovo), o Laxe da Canteira (Fabián Garrido, Ro Yachts Club) ou o Voodoo (Gerardo Iglesias, Ro Yachts Club), entre outros. E así despedir da mellor maneira posible esta interesante experiencia.
Por se non o sabíades, usando a sempre feliz desculpa do 25º aniversario da Jatiña (que se cumpren nalgún momento indeterminado deste 2023), hai xa algúns meses (a medidos do 2022) decidimos solicitar unha subvención á Deputación de Pontevedra para a súa necesaria posta a punto.
Foi así como conseguimos o financiamento do Servizo de Patrimonio Documental e Bibliográfico da Deputación para levar avante a restauración da dorna, cuxa construción supuxo no seu día a fundación da propia asociación -de aí ser a nosa embarcación insignia-.
A aportación do ente provincial acadou os 11.594,91 € (o 80% da inversión) e serviu para sufragar os traballos realizados no Estaleiro Garrido, no Grove, que consistiron na reparación de varias partes do casco, a sustitución da cuberta, a fabricación dunha caña, un temón e unha vara, e o tratamento da madeira e pintado final.
Sustitución da protección en INOX instalada na quilla e na rodaLimpeza do casco, calafateado e selado das fendas existentesSustitución da cuberta de proaFabricación dunha caña, un temón e unha vara
Pero ademais diso, a axuda da Deputación tamén serviu para sufragar a adquisición de varios elementos de seguridade na navegación, como un pequeno motor foraborda, un GPS/Plotter, unha radio VHF e un compás
Deste xeito, agardamos garantir o futuro da Jatiña durante outros 25 anos e potenciar o seu uso e desfrute por parte da sociedade, á cal animamos a achegarse a nós para poder ter a oportunidade.
Tras a regata de Aguete e con vistas á etapa de Sanxenxo, a pasada semana decidimos subir a Surfeira para darlle unha limpeza ao casco. Porque unha cousa é participar (por pasalo ben) e outra non conseguir navegar nunhas condicións aceptables.
Sendo así, este sábado a dorna estaba finalmente limpa e cunha tripulación formada por David Pérez, Alfonso Solla e Pablo “Patilla”. Pero a sorte quixo continuar a ser esquiva, porque esta vez fallou o máis importante, o vento.
Nota de prensa publicada no Faro de Vigo (27/2/2023)
De pouco serviu facer acto de presenza á hora marcada, nen agardar un par de horas para ver se entraba pola ría unha brisa de vento. De feito, ainda que o campo de regata estaba ubicado entre Montalvo e Ons (no boca da ría) tampouco alí chegou a soplar cunha forza mínima que nos permitise navegar.
Por tanto, a organización finalmente decidiu suspender a proba e emprazarnos ao sábado 11 de marzo en Beluso. Alí estaremos e agardamos que cun chisco de máis sorte!
Como xa anticipábamos dúas semanas atrás, este pasado sábado estaba planificada a segunda etapa da 9ª Regata Interclubes, na cal este ano decidimos participar por primeira vez. E sendo así desprazámonos de mañá coa Surfeira dende Combarro ata Aguete para tomar a saída (ás 14:30 horas) e participar na proba.
Compre destacar que as condicións –tanto da tripulación como do vento– eran as opostas ás que sufrimos o 28 de xaneiro. Por un lado porque o equipo nesta ocasión estaba completo, grazas á incorporación de Chus Leiro, Rosa García e Gerardo, que se uniron a David Pérez, Gemma Fortes e Óscar Lorenzo, que repetían. E polo outro porque a previsión era de vento moi escaso (en torno a 5 nós).
Sendo así, nesta nosa segunda oportunidade de facer lucir unha humilde dorna nai entre tantos veleiros moito máis curtidos en competición tivemos que conformarnos con pasar un bonito día no mar, con pouco vento pero moi boa compañía. De feito, ao igual que en Combarro, non conseguimos rematar a regata e tivemos que navegar ata Sanxenxo a motor.
Pero a experiencia está a ser positiva e dela estamos a extraer unha aprendizaxe que nos vai permitir nos próximos anos mellorar as condicións nas cales se atopa a embarcación. De feito, antes da próxima etapa queremos subir a dorna a terra para darlle unha limpeza ao casco, que leva uns 9 meses sen tocar e a metade deles con pouco movemento. E derivado diso a Surfeira non está navegando como debería.
Nesta ocasión os tres primeiros clasificados na clase “Jesús Betanzos” foron o Adaxe Catro (Alejandro Diéguez Pazos, C.Y. Vilagarcía) o Cassandra (Javier Pazó Olmedo, C.N. Portonovo) e o Voodoo (Gerardo Iglesias Bouza, Ro Yachts Club).
Este ano decidimos comezar a tempada antes do habitual e dun xeito diferente ao que acostumamos, inscribindo a Surfeira para participar na 9ª Regata Interclubes, que se celebra na ría de Pontevedra entre os meses de xaneiro e abril.
A intención non é outra máis que abrirnos a un ambiente náutico diferente ao das embarcacións tradicionais e ter a oportunidade de coñecer novas persoas amantes da navegación a vela, ademais de ofrecerlle aos nosos socios a oportunidade na regatear un pouco durante o inverno.
A Interclubes é dunha regata composta de 6 etapas: o 28 de
xaneiro en Combarro (Ro Yachts Club), o 11 de febreiro en Aguete (R.C.M. Aguete),
o 25 de febreiro en Sanxenxo (R.C.N. Sanxenxo), o 11 de marzo en Beluso (C.N.
Beluso), o 25 de marzo en Portonovo (C.N. Portonovo) e o 15 de abril en Marín (Escola
Naval de Marín).
Nesta edición conta con nada menos que 50 barcos inscritos, que compiten en 6 clases, entre as que se inclúe a chamada “Jesús Betanzos”, de clásicos e veteranos, na que participa a Surfeira.
Pois ben, o pasado sábado (ás 14:30 horas) comezamos a nosa humilde participación na regata, cunha tripulación escasa (composta por David Pérez, Gemma Fortes e Óscar Lorenzo) e unhas condicións de vento difíciles para nosa dorna (con rachas de ata 25 nós). Tanto que o patrón decidiu meterlle un rizo á cangrexa xusto antes da saída, o cal fíxonos perder os preciosos primeiros 10 ou 15 minutos da regata. E sendo así, sen opcións a competir, a xornada converteuse para nós nunha posta a proba da embarcación, pensando xa (co optimismo que nos caracteriza) na etapa de Aguete.
Na nosa clase o gañador foi o Iasi (José Antonio Ortigueira, C.N. Portonovo), o segundo Laxe da Canteira (Fabián Garrido, Ro Yachts Club) e o terceiro Cassandra (Javier Pazó, C.N. Portonovo).
Parabéns a
todos eles e vémonos o día 11 en Aguete!
O proxecto tiña como obxectivo a recuperación dunha embarcación tradicional dunha tipoloxía que representa como ninguna outra a historia mariñeira da ría de Pontevedra, evitando a súa perda, tanto material como de memoria, e permitindo o seu uso social para a navegación recreativa e competitiva (a través das regatas a vela).
Foi así como nos foi concedida unha axuda de 2.170,26 € destinada a levar a cabo unha serie de traballos de carpintaría nos Astilleros Garrido (O Grove), tales como o recravado e calafateado do casco, para garantir a estanqueidade da embarcación no mar.
Tamén foi preciso retirar o vello banco do pau (que é a peza que sustenta o mastro durante a navegación a vela), que estaba partido, e substituílo por un novo. E reconstruir a parte superior do espello de popa, para devolvela ao deseño tradicional (redondeada).
E para rematar tocou facer un pau (xa que o antigo partira durante unha regata), un temón e unhas caña novos.
A nosa asociación ven de acadar a inclusión das nosas cinco embarcacións tradicionais no Inventario de Embarcacións Tradicionais e Barcos Históricos de Galicia, integrado no Censo de Patrimonio Cultural de Galicia.
O rexistro destas embarcacións singulares foi inaugurado pola Dirección Xeral de Patrimonio Cultural en xullo deste ano e dende hai uns días inclúe, entre os 50 barcos xa inscritos, a dorna nai “Surfeira”, a dorna xeiteira “Jatiña”, a dorna de media construción “Praia da Panadeira” e as dornas polbeiras “Bicoca” e “Coninha”, todas elas con base en Portonovo.
A solicitude foi cursada pola nosa asociación, como propietaria das cinco embarcacións, e agardamos que este recoñecemento oficial sirva como base para que dende as administracións se promovan outras medidas encamiñadas a facilitar a súa conservación e socialización.
De feito, usando como argumento o valor patrimonial agora recoñecido de xeito oficial pola Xunta de Galicia, dende a directiva da asociación xa están traballando para reclamar melloras no relativo aos amarres para os barcos, cuestión na cal sufrimos un retroceso notable nos últimos anos, e tamén para acadar un local no cal poder realizar os traballos de mantemento das embarcacións, entre outras actividades culturais.
Dende Amigos
da Dorna queremos seguir apostando pola recuperación e uso das embarcacións
tradicionais e con elas brindar a oportunidade a toda a sociedade de desfrutar
dun ben patrimonial que se mantén vivo e que agardamos que así continúe por
moito tempo.
Pois aquí estamos (non sen tempo) para presentarvos a terceira e última entrega do que foron os traballos de recuperación da dorna Praia da Panadeira.
Lembrarvos que na anterior publicación describimos o proceso ata o momento da finalización dos arranxos de carpintería e que, sendo así, deixamos pendentes as tarefas de tratamento da madeira.
O caso é que coa dorna xa en Portonovo (tras un par de meses no Grove) puxémonos mans á obra, comezando de abaixo cara arriba. Así, no que á obra viva se refire o primeiro paso foi aplicar dúas mans de imprimación. A continuación outras dúas de patente de cor negra (que era a que tíñamos gardada). E para rematar, unha discreta franxa de cor branca por enriba da liña de flotación.
Pero é a partir de aquí onde comeza o interesante, xa que algúns meses atrás tivéramos a oportunidade de entrar en contacto con Barpimo, unha empresa da Rioxa dedicada á fabricación de pinturas, vernices e protectores da madeira, e acordáramos aproveitar a posta a punta da Praia da Panadeira para probar algunhas das súas elaboracións.
Foi precisamente por iso que decidimos agardar uns meses para publicar esta terceira entrega, xa que queríamos poder valorar no so a aplicación dos produtos senón tamén as prestacións dos mesmos, tanto no momento inmediato como a nivel posterior (tras medio ano de exposición ao sol e o mar).
O Aceite de Tecafoi mesturado a partes iguais xunto co Barpidecor Fondo e aplicado en varias mans (catro ou cinco) nas zonas interiores da dorna. O obxectivo da mestura foi facilitar a absorción e dese xeito acadar unha recuperación e protección máis profunda, tan necesaria para unha madeira vella, que levaba bastantes anos sen recibir tratamento e que vai ser exposta ás inclemencias mariñas.
O Barpidecor Fondo (incoloro) tamén nos serviu como imprimación protectora para a obra morta, sendo aplicado en tres mans sobre toda a madeira nova dos costados e a cuberta.
E finalmente o Barpidecor Alta Protección (en cor pino) converteuse no lasur protector co cal quixemos dar unha nota de cor á embarcación, aplicándoo tamén neste caso en tres mans sobre toda a madeira nova da obra morta.
O resultado non podería ter sido mellor, tanto a nivel estético como de comportamento, xa que os tres produtos demostraron cumprir con creces as nosas expectativas: alta protección de madeira e unha sorprendente durabilidade (incluso fronte ao desgaste por roce).
So nos queda trasladar o noso sincero agradecemento a Barpimo pola colaboración desinteresada e unha mais que merecida felicitación polo calidade dos seus produtos. De feito, non vemos a hora de poder probar outras referencias. Dornas virán que o permitan!
