Bojar e sear…

Hoxe, como había neboeiro, non houbo moito poder de convocatoria. De todos xeitos tivemos unha nova incorporación, Carlos “Chavo”, un Koreano auténtico, e do Norte, aínda por riba…

O Chavo, coas mans cruzadas nos remos, debe pensar que son flautas traveseras...
O Chavo, coas mans cruzadas nos remos, debe pensar que son flautas traveseras…

Pois como a cousa estaba pechada de brétema, decidimos practicar un pouco a remos, e saímos na Habana, na Bicoca e mais na Milucha. O verán vai pasando e a regata de Combarro está ahí -este ano imos copar o podium- A cuestión é que todo marchaba ben ata que un dos remos da Bicoca partiu -o acero inolvidable…- así que se escarallou a tarde de bojar e de sear, e como o neboeiro ía abrindo, pois collemos a Jatiña e alá fumos os cinco presentes a ensinarlle ao novo como se fan as virades de “compitisión”: chis, pam, pum, parabarabá…

O remo da Bicoca quedou en dúas pezas...
O remo da Bicoca quedou en dúas pezas…
Silva é todo clase...
Silva é todo clase…

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *